Η διατροφή είναι απαραίτητη για τη ζωή, συνεισφέρει στην ευεξία και ψυχοσωματική ισορροπία του σώματος, καθώς και στην προσωπική μας ευχαρίστηση.

Τι να τρώμε, πότε να τρώμε, σε τί ποσότητες; Οι βασικές αυτές ερωτήσεις θα πρέπει να αποτελέσουν μέρος του καθημερινού μας προβληματισμού... Δυστυχώς, αυτό γίνεται μόνο όταν σημάνει "συναγερμός" στο σώμα: δηλαδή όταν νιώθουμε έντονη καταβολή δυνάμεων, όταν είμαστε άρρωστοι, όταν χάνουμε ή παίρνουμε βάρος, όταν έχουμε δυσπεπτικά ενοχλήματα. Τότε αρχίζουμε να αναρωτιόμαστε εάν μας λείπει κάποια βιταμίνη, αν πρέπει να τρώμε φρούτα συστηματικά, αν τα ψάρια και τα βραστά λαχανικά πρέπει να αποτελούν το μόνιμο καθημερινό μας διαιτολόγιο, αν πρέπει να ξεχάσουμε οριστικά τα γλυκά και τα ποτά, αν μπορούμε να χάσουμε 5 κιλά σε μία εβδομάδα...

Πρέπει να αναρωτηθούμε όλοι εάν τηρούμε τους βασικούς κανόνες της κακής διατροφής : μονοτονία στο φαγητό, άναρχα γεύματα σε ώρες και ποσότητες, συνεχή τσιμπολογήματα και συστηματικές καταχρήσεις σε μη ποιοτικές τροφές και ποτά.

Εάν τολμήσουμε να καταγράψουμε σε ένα χαρτί, με ειλικρίνεια, το τί τρώμε για 3 - 4 ημέρες θα διαπιστώσουμε λάθη και παραλείψεις που καθημερινά περνούν δυστυχώς απαρατήρητα.....

Η άμεση παρέμβαση και τροποποίηση της διατροφικής μας συμπεριφοράς προς το επιθυμητό, δεν αποτελεί μόνο έναν ελκυστικό παράγοντα της διαιτητικής θεραπείας, αλλά και ένα βασικό συστατικό της φροντίδας για την υγεία. Είναι αναμφισβήτητη η καθοριστική συμβολή της σωστής διατροφικής συμπεριφοράς στην πρόληψη και ανάσχεση της αυξημένης νοσηρότητας απο τα χρόνια εκφυλιστικά νοσήματα (καρδιαγγειακά, διάφοροι τύποι καρκίνου).

Για όλα αυτά αρκεί η ουσιαστική γνώση των κανόνων της σωστής διατροφής και των αναγκών του σώματός μας. Όπως και η θέληση να εφαρμόσουμε μια έξυπνη και προσεκτική τακτική. Η διατροφική παιδεία και ο αυτοέλεγχος αποκτώνται σιγά σιγά. <<Τρώω σωστά>> δεν σημαίνει <<Τρώω μονότονα>>.

Η γαστρονομία και η διατροφή δεν είναι δύο έννοιες ασυμβίβαστες... 

Ορισμένοι θα έλεγαν αυθόρμητα οτι η πρώτη ανοίγει την όρεξη για καλό φαγητό, δίνει κέφι, χαρά, ταιριάζει με την καλή παρέα και ταυτίζεται με την αφθονία. Όσο για την δεύτερη, δεν είναι λίγοι εκείνοι που την εξομειώνουν με το καθήκον, τον αυστηρό γιατρό και την αδιάκοπη προσπάθεια. Όμως αυτό δεν είναι αλήθεια... Διότι η υιοθέτηση σωστών διατροφικών συνηθειών αντανακλά έναν καθημερινό αγώνα για ισορροπημένο διαιτολόγιο, όπου η ποιότητα της τροφής έχει την ίδια σημασία με την ποσότητά της. Δηλαδή, γνωρίζουμε σήμερα πολύ καλά πως το να τρώμε αρκετό φαγητό δεν σημαίνει πως θα έχουμε και καλή θρέψη.